Deze vraag hebt u al gehoord of zal u zeker vaak horen wanneer u kleinkinderen heeft. Er moet gezegd worden dat er inderdaad heel veel dingen veranderd zijn tussen uw kindertijd en dat van uw kleinkinderen nu… en dat kan net de aanleiding zijn tot heel leuke verhalen om te vertellen!
Spelletjes en speelgoed
Speelgoedjes in alle vormen die spreken, zingen, verhalen vertellen, zijn voor uw kleinkinderen dagelijkse voorwerpen. Maar voor u was dat heel anders! In uw tijd waren hoepels en hoelahoeps volop in de mode, speelde men urenlang met houten gezelschapsspelborden, waarvan de meeste nog dubbelzijdig waren, voor twee keer meer plezier! En het was toen helemaal niet nodig om naar de winkel te gaan om zich te verkleden, een expeditie in de kelders of de zolders van uw ouders of grootouders deden u schatten ontdekken zoals pluimhoeden of gekleurde sjaals! U kon worden wie of wat u wilde!
De televisie
Uw kleinkinderen spenderen uren voor het scherm en hebben een gigantische keuze aan programma’s. Beeld u zich dan hun verraste reactie in de dag dat u hen verteld dat toen u klein was er bij u thuis gewoon nog geen televisie stond… Of toch helemaal in het begin, want de televisie heeft zich snel een weg naar elke huiskamer gebaand. Echter wel met een heel beperkte keuze aan zenders, vaak op een hand te tellen en bij de start slechts met twee unieke kleuren: zwart en wit. Genoeg om hen grote ogen te laten opentrekken en hen te laten beseffen dat men zich goed kon amuseren ook zonder scherm!
Buiten, deze oneindig grote speelruimte
Vroeger waren er veel minder auto’s en kon u zonder probleem op straat spelen. Kwam er een auto af, dan zette u zich even aan de kant, liet de auto voorbijrijden en deed u verder met uw activiteit. Bossen in de buurt waren voor u perfecte plekken voor het bouwen van hutjes of vinden van geheime plekken. Meer nog, u kende perfect uit het hoofd de weg om met de fiets naar u vrienden te gaan, Google Maps was toen helemaal niet nodig!
De telefoon, thuis vastgeankerd
Vandaag de dag is met smartphones iedereen overal en altijd bereikbaar. Voor uw kleinkinderen is dit helemaal “normaal”. Maar toen u klein was, was de telefoon een vast toestel op een strategische plaats in huis. Hij rinkelde veel minder vaak dan nu en het was onmogelijk te weten wie belde tot u opnam. En wat het gebruik van de telefoon betreft, geen sprake van lange gesprekken, want zoals uw ouders het vaak zegden, “weet je wel hoeveel ons dat kost per minuut?”.
En u, welke jeugdherinneringen gaat u delen met uw kleinkinderen?
